Tynk to jeden z najważniejszych elementów budynku. Chronią one ściany przed zimnem i wilgocią oraz przygotowują ja do dalszych prac. Dlatego właśnie wybór odpowiedniego produktu jest bardzo ważny. Z poniższego tekstu dowiemy się, jakie są ich rodzaje oraz czym charakteryzują się poszczególne tynki.
Tynki zewnętrzne – odmiany
Wykończenie ścian za pomocą zewnętrznego tynku jest jedną z najpopularniejszych metod. Są one bowiem doskonałą ochroną ściany przed czynnikami atmosferycznymi. Półki sklepów budowlanych uginają się pod ich różnymi rodzajami. Wśród nich możemy wyróżnić tynki zewnętrzne:
- grubowarstwowe – są to jedne z najtańszych produktów i cieszą się dużym zainteresowaniem. Dzielą się one na tynki cementowe, które są mało odporne na uszkodzenia oraz cementowo-wapienne. Te drugie niestety nasiąkają wodą;
- mineralne – w ich składzie znajdziemy cement oraz polimery. Są one bardzo odporne na uszkodzenia mechaniczne, ale nie na wsiąkanie wody. W związku z tym szybko się brudzą. Tynki te są jednak bardzo popularne, gdyż ich cena nie jest zbyt wygórowana;
- silikonowe – zyskują one dopiero na popularności, gdyż ich cena jest dość wysoka. W tym przypadku płacimy za jakość oraz właściwości produktu. Tynk silikonowy tworzy bowiem hydrofobową powłokę na ścianie. Woda nie ma szans na wchłonięcie w ścianę. Po prostu po niej spływa;
- silikatowe – inaczej zwane krzemianowymi. Ich spoiwem jest wodne szkło potasowe. Charakterystyczną cechą tych tynków jest wysoka przepuszczalność pary wodnej, odporność na czynniki atmosferyczne, pleśń i grzyby.
Tynki wewnętrzne – czym się charakteryzują?
Tynk wewnątrz budynku stosujemy w celu podniesienia estetyki pomieszczenia oraz przygotowania ścian pod dalsze wykończenia jak malowanie czy tapetowanie. Wyróżniamy więc takie tynki wewnętrzne jak:
- gipsowe – stosowane w suchych pomieszczeniach. Dzięki nim możemy uzyskać idealnie gładką ścianę. Możemy nakładać je zarówno ręcznie, jak i maszynowo. Są one bardzo popularne;
- cementowo-wapienne – najczęściej wykorzystuje się je w łazienkach, gdyż mogą one być stosowane w wilgotnych i suchych pomieszczeniach;
- wapienne – w ich składzie znajduje się hydratyzowane wapno. Są to zatem trwałe, odporne na uszkodzenia mechaniczne produkty. Ponadto tynki wapienne cechują się wysoką przepuszczalnością pary;
- gliniane – mogą być wykorzystywane w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności, gdyż ich podstawowym składnikiem jest przepuszczająca parę glina. Jest on jednak bardzo rzadko wykorzystywany.